Langzaam maar zeker verrijst in de tuin een Schotse burcht. De decorbouwers doen aan re- en upcyclen: restanten van deurenkomedies zullen opnieuw dienen in de tragedie van Macbeth. Kinderen kwamen langs om het vers geschaafde hout met verf te bespatten, omdat het er anders “te proper” zou uitzien. Ze amuseerden zich zoals ik me als kind amuseerde in vervlogen zomers, rondhollend, gieters vullend, roepend en lachend. En daarna gingen ze vast en zeker met hun grootmoeder een ijsje eten. Een goed bestede middag.

Er werken decorbouwers in de tuin, de garage ligt vol hermelijnen mantels en tartan accessoires, één actrice dooft haar sigarettenpeuken in de asbak van de Studentenbond Merksplas die ik per geluk nog heb teruggevonden. De tronen voor Macbeth en zijn vrouw zouden zo gebruikt kunnen worden in Game of Thrones, en de schrijver van dat nep-historische epos, George R. Martin, kent Macbeth zeker ook. Something wicked this way comes, the game ’s afoot!