Maand: mei 2015

Aangewaaid

~ Leen Huet ~ 2 reacties

haan1Niet alleen woont hier een kat die op een dag zomaar langskwam, er is nu ook een haan aangewaaid. Hij is nogal knap, op een glamrockachtige manier. ’s Avonds gaat hij op stok in een rododendron, waar hij eenzaam het gekakel in het kippenhok van de buurman beluistert.

Bezoek

~ Leen Huet ~ Een reactie plaatsen

mei2015Hoog bezoek in de Martial Van Schelledreef. Eens om de vijf jaar. Met bloeiende meidoorn en zegenende woorden voor mens en dier en akker. Plus een (in deze landbouwstreek) verrassende liturgische tekst over natuurvervuiling en roofbouw op de aarde.

mei20152

Painting

~ Leen Huet ~ Een reactie plaatsen

els_nouwen_uitn_digi

Het belooft een boeiende tentoonstelling te worden. Fragment uit een tekst die ik schreef bij nieuw werk van Els Nouwen:

“Het zijn niet langer de schilders die onze onverzadigbare honger naar beelden stillen, dat doen nu de fotografen. Zij bepalen onze dagelijkse waarneming van de wereld en zelfs van fantasiewerelden. Kranten, tijdschriften, nieuwsuitzendingen, computerschermen krioelen van de beelden, die we lang niet allemaal aandachtig bekijken. Foto’s wekken vluchtige emoties op en kunnen misleiden en manipuleren. Dit interesseert de virtuoze schilder Els Nouwen. Haar intense omgang met de beeldenstroom die ons dagelijks overspoelt, resulteerde in een heilzaam wantrouwen. Wat is een beeld? Wat maakt een beeld in ons los? Waarom onthouden we sommige beelden, die op het eerste gezicht niet zo opvallend zijn, waarom blijven ze in ons geheugen haken? Dankzij haar meesterlijke techniek kan Els Nouwen de werkelijkheid even “realistisch” weergeven als een fotograaf, maar dit is niet waar het voor haar als schilder om draait. In haar werk vertrekt ze vanuit foto’s, die haar getroffen hebben, foto’s die zelf al verwijzen naar een omgang met beeldcultuur. Zo werd ze geboeid door een foto van een negentiende-eeuws schilderij in Washington dat werd verminkt door een geesteszieke. Ook een foto van kinderen die Indiaantje spelen met een vredespijp, resoneerde: de kinderen spelen dat ze indiaan zijn zoals de schilder een reenactor lijkt van de schilderkunst, maar de foto herinnert een kenner van de traditie ook aan een schilderij van Magritte, dat we voornamelijk kennen dankzij een stroom aan foto’s en reproducties.”

Galaxa

~ Leen Huet ~ Een reactie plaatsen
De rode ridder in 'De Toverspiegel ', nr. 58
De rode ridder in ‘De Toverspiegel ‘, nr. 58

Toch wel verrassend voor een jonge lezer in de jaren 1970: de afstandelijke rode ridder beleefde plotseling een heuse romance. Het verwaande boerinnetje Veerle van de Reigershoeve, de al wat chiquere Yolande van Kendall, ze vielen in het niet bij de tragische, zwoele Astra van de watermolen, in album 52. Johans hart klopte sneller, hij sprak liefdesverklaringen, er werd langdurig gekust! Ik kon mijn ogen amper geloven.  Maar deze liefde leidde tot niets, want wie wilde zich de rode ridder met een vrouw ten laste voorstellen?  Als landjonker in een burchtje, met alras een schare kleuters aan zijn voeten? Het trauma zou genezen, de rust keerde weer.

Dacht ik. Tot ik het beroemde album 58 las, De Toverspiegel. Daarin redt Johan de fee Galaxa uit de klauwen van de draak Gorgontar. Het omslag loog niet: Galaxa was een licht ontvlambare mengeling van Brigitte Bardot, Sofia Loren, Ursula Andress, Raquel Welch  en Claudia Cardinale. Die ogen, die lippen, dat zandloperfiguur, dat big hair! Ze maakte indruk op me, want ik probeerde haar na te tekenen en bestudeerde de manier waarop Karel Biddeloo haar ogen weergaf in profiel en haar sierlijke neusvleugels aflijnde. De trucs die ik daar leerde, bleven me bij.

Een nieuwe heldin voor de volgende Stripgids. Lees de rest in dat prachtblad.