Procopius, Dante, Ben

Vandaag pas verneem ik dat Ben Hoffschulte overleden is. Jarenlang was hij de antiquaar van de wondermooie boekhandel Procopius. Je vond er boeken van de historicus Procopius, je vond er boeken van zijn lievelingsdichter Dante, je vond er geschriften van de grote mystici en van René Girard. Heel vaak klonk er muziek van Bach. Ik zie de tegelvloer weer voor me, de tapijten, de stevige tafels die zware kunstboeken torsten. Wat heb ik met mijn beperkte middelen al niet bij hem gekocht? Dante lezen, over Dante schrijven en met zijn Saab 900 Europa doorkruisen, dat deed de antiquaar het liefst. Ik had hem al lang niet meer gezien, maar heb de laatste tijd veel aan hem gedacht.

Bladerend door de heruitgave van Oud papier zie ik dat ik twee boeken besprak die ik bij Procopius vond, de befaamde Heksenhamer en Burckhardt, De Renaissance in Italië. Daar ben ik blij om.

En misschien kan ik de herinneringen het beste koesteren door volgende week weer Dante te lezen.

Sobere praal

Ik vond een dichtbundel in mijn andere brievenbus, een dichtbundel met prachtig blauw. Varianten zonder schroom. Mijn ogen blijven haken aan deze regels:

Zonder voorbedachten rade is

er opvliegende verlokking, maar in het reine

zijn wij met de sobere praal van geen verhaal.

(Nu alles in onze wereld ‘verhaal’ heet, is die sobere praal mij welgekomen.)

Varianten zonder schroom. Een wisselwerking tussen Ron Scherpenisse en Bert Bevers, 2021.

Bezoek

Je ziet je kennissen natuurlijk ook tijdens wandelingetjes door de tuin: een eekhoorn die een voorraad aan het aanleggen is, een schuifelende egel in de schemering, en de verrassend rustige hazen. Dankzij de wildcamera beleef je nog meer plezier aan hun aanwezigheid.