Brachten we een paar dagen door in het heerlijke Rotterdam, zagen we dit bij Boekhandel Donner. Geheel terecht, want onder die bekende schilders van Lampsonius vind je heel wat Nederlanders.

Op 15 mei opent er een nieuw museum in de Koninklijke Bibliotheek, KBR, in Brussel. Bij wijze van voorproefje toonde men ons enkele prachtige verluchte handschriften uit de librije van de hertogen van Bourgondië. (Een mooi woord, librije. Misschien zal ik mijn boekenkast voortaan ook zo noemen.) Het psalterium van Peterborough zwaaide open als een feest van goud, blauw, rood, groen. Een verkwikkende aanblik in deze wakke winter.

Op 12 februari 2020 fotografeerde ik de de eerste camelia in mijn ouders tuin. Een vroegterecord, vermoed ik. Gisteren bloeiden er twee bloemen vrijuit aan de struik, en storm Dennis hebben ze lang kunnen weerstaan.

Het blijft een gelukkig moment in een schrijversleven. De presentexemplaren arriveren. Lampsonius is er. Voor het eerst sinds vierhonderd jaar in het Nederlands. Voor u.

Waartoe een les Latijn al niet leiden kan. Dominicus Lampsonius schreef in 1572 de oer-canon van de schilderkunst in de Lage Landen. Paul Claes vertaalde Lampsonius’ bondige gedichten bij de 23 meesterlijk gegraveerde kunstenaarsportretten.  Ik schreef de toelichtingen. Het boek is er nu.

U kunt het meteen meenemen naar de Van Eyck-tentoonstelling in Gent, want Hubert en Jan van Eyck staan er beide in afgebeeld.