Verloren maandag, een Antwerpse traditie. In Leuven is het even zoeken naar de gepaste lekkernijen voor deze dag, appelbollen en worstenbroden. De flamboyante bakkersvrouw beseft dat ik om een welbepaalde reden in haar winkel sta. “Mijn vader was bakker in Limburg,” zegt ze, “hij maakte regelmatig worstenbroden met vers gehakt. Hier maken ze die zo lekker niet, met cervelaat.”
Ons gesprek over lokale specialiteiten herinnert me plotseling aan een sinds lang niet meer geproefde versnapering: de goudgele eierkoeken van bakkerij Lanslots op de Molenzijde in Merksplas.
Verloren maandag zou komen van verzworen maandag, de dag waarop nieuwe gildebroeders de eed aflegden en hun collega’s trakteerden. Mogen we aannemen dat de jonge Pieter Paul Rubens de andere schilders op appelbollen en worstenbroden vergastte toen hij zelfstandig meester werd in de Sint-Lucasgilde? Anno 1598. Ik zie ze al eten: Otto Van Veen, Jan Breughel, Abraham Janssens.