(In Het hart van de schorpioen stuit ik op een taalwondertje:)
RUSSISCH: Je leert Cyrillisch lezen, maakt een Assimil door, komt tot het besluit dat deze taal te moeilijk voor je is. Als de NRC een vertaalwedstrijd uitschrijft, kan je dankzij een woordenboek toch het gedicht van Tsjoettsjev ontcijferen en word je eervol tweede.
SILENTIUM
Maak geen gerucht, wees stil en hou
Al wat je voelt en droomt voor jou.
Laat het uit zielengrond ontstaan
En sprakeloos ten onder gaan
Zoals de sterren in de lucht:
Geniet het – en maak geen gerucht.
Hoe kan een hart ooit opengaan?
Hoe kan een ander jou verstaan?
Begrijpt hij wel wat jou bezielt?
Gedachte wordt door taal vernield;
Een bron vertroebelt bij een zucht:
Drink water – en maak geen gerucht.
Leef in je eigen ziel het meest,
Er ligt een wereld in je geest,
Een geheimzinnig toverwoord
Dat door de drukte wordt verstoord
En voor de zonnestralen vlucht:
Hoor ’t zingen – en maak geen gerucht!…
Paul Claes, Het hart van de schorpioen, Amsterdam, 2002, p. 92-93.
Hier kunt u de Engelse vertaling van dit klassieke Russische gedicht door Vladimir Nabokov beluisteren. En mocht u Fedor Tsjoettsjev internationaal willen googlen, de Engelse schrijfwijze van zijn naam is Fyodor Ivanovich Tyutschev.
‘k zou beter geen gerucht maken, maar wat een mooi gedicht … (& wat een mooie verborgenheid)
Ja, een beetje een paradox, dit gedicht – de mooie banier van de introvertie, zichtbaar en wenkend voor velen.