Mijn maandagen staan in het teken van Alice, of, in de Latijnse versie, Alicia. Aliciam iam incipiebat taedere iuxta sororem suam in ripa sedere nec quidquam habere quod faceret … Terwijl we vertalen, bekijken we de prachtige illustraties van Anthony Browne, geïnspireerd door René Magritte. Maar in 1903 verfilmde Cecil Hepworth het boek al op een schitterende manier. O, de hertogin wier baby in een big verandert! O, de stok kaarten! En zo begin ik na te denken over de kinderen die deze film zagen in het begin van de twintigste eeuw. Welgestelde kinderen uit Londen of kinderen in verre mijnwerkersdorpen?
Fascinerend! Cinema is een gelijkmaker, dus het zou goed kunnen dat beide groepen het zagen maar eerder wellicht, een londense middenklasse
Ik zou er meer over te weten willen komen, over die eerste vertoningen in 1903. Maar u hebt ongetwijfeld gelijk. Er bestaat nog slechts een kopie van de film, bewaard in het British Film Institute. Ik vind het een compacte, maar heel mooie verfilming, met al knappe special effects, zoals bij de Cheshire cat.
J’en avais parlé sur mon blog il y a qqs mois! cela me fait penser au “Voyage dans la Lune” de Mélies restauré récemment et tout aussi extraordinaire.
Et maintenant, je vais chercher Voyage dans la Lune 🙂