Na een moeilijke dag is het fijn om een restaurant te betreden en daar geheel onverwacht een boek van jezelf op de boekenplank aan te treffen. Ik ken mijn vermoeidheid die altijd somberheid met zich meebrengt, soms heeft de innerlijke mens allereerst restauratie nodig. Linzensoep en ravioli met boter en salie; en De Kunstkamer, tussen kranten, Tolkien, Aspe, Brown en Palmen. En iemand die zich de eerste zin van een verhaal herinnert, hoeveel dankbaarheid wekt dat op?