Citadel
Ik volg behoedzaam ’t slingerende pad
Door de hoge groene koelte van mijn bos
Want mij verlokt, mij trekt de stad.
Mijn egel zegt, op ’t asfalt sloeg ik rad,
Schampte weg van staal. Je kùnt er jagen, zegt mijn vos.
Ik volg behoedzaam ’t slingerende pad.
Niet! schreeuwt mijn buizerd. Hij gaat prat
Op wijde vlucht in ’t lege zwerk. Mijdt de kolos.
Maar mij verlokt, mij trekt de stad.
’s Nachts zie ik aan de einder ’t hoog karaat
Van haar licht. Ik eet de laatste braam, streel ’t laatste mos
En volg behoedzaam ’t slingerende pad.
Weldra dan diesel, donut, lipgloss, jazz, het holle vat
Of diepe wijn? Ogen en monden, zoete blos, veelvoud van gros.
O, mij verlokt, mij trekt de stad.
Misschien keer ik nooit weer naar wat ik had.
Misschien wordt amour fou een total loss.
Ik volg behoedzaam ’t slingerende pad
Want mij verlokt, mij trekt de stad.
Leen Huet 
Dag Leen,
een mooi rijmend gedicht … gewoon lees ik niet vaak gedichten, meer zakboeken of prosa of romaanen. Met de afwisseling van de eindingen (twee keer –ad, een keer –os) is het een bijzondere kunst een gedicht in de vorm van een villanel te schrijven. Met uw blog heb ik iets nieuws lerén kennen.
Ik wens je een prettige dag
Dieter
Dank je Dieter! Ik heb deze villanellevorm ook via het internet leren kennen, en kon daarna wat meer opzoeken in een handboek over poëzie. Ik vind het een zwierige vorm, de villanelle, een beetje als een liedje. Naar het schijnt werd het veel gebruikt in de zestiende eeuw.
I love the taut, confined structure of villanelles, so I really wish I could read yours! (I imagine that if I were to try ‘google translate’, it might not do it justice). I just spotted my name on the post below this one, so I assume that you might have made reference to my recent Michael Gove/education poem. If so, thank you.
I did, Rosalind – I was very taken with the villanelle I found on your blog and decided to try writing one myself. A group of poets I know organized a reading of a new collective poem about the tensions between country life and city appeal and they called for more poems on this subject, so I happily participated and was invited to read my villanelle – very pleased about that. It’s a dashing type of poem, the villanelle, and I admired the way you used it as political comment. Thank you for introducing me to it!