Je suis snob – encore plus snob que tout à l’heure; on n’est pas là pour se faire engueuler, on est là pour voir le défilé; ah, Gudule; je bois – systématiquement! Terwijl de briljante teksten van Boris Vian weerklinken, verdiep ik me dankzij Google nog eens in zijn wonderlijke uiterlijk. Dat is namelijk één en al verrassingseffect – wat, iemand die er voor honderd procent uitziet als een stijve hark en een ultrakeurige ingenieur van goeden huize, en dat zou dan een jazzkenner en onvermoeibare grappenmaker zijn? Veel beter kun je het niet krijgen.  En zo stuit ik op het werk van twee Tsjechische poppensnijders.