Wrokkige prulpoëet

eekhoud2

“Toen de ondraaglijk lijdende zieke de naam van de bespottelijke, wrokkige prulpoëet hoorde, vergat hij zijn brandende pijn en barstte in een onbedaarlijke schaterlach uit.” Kijk, zo blijken zelfs wrokkige prulpoëten hun palliatieve nut te hebben. Ik vind dit een mooie zin uit “Het hart van Tony Wandel”, het geestige sciencefictionverhaal van Georges Eekhoud (1854-1927). Het hart van de rechtschapen Tony Wandel belandt via transplantaties bij een hebberige bankier, een vijfderangs dichter en een wrede tsaar, en verandert hen in goede mensen. Katelyne De Vuyst vertaalde dit pareltje voor uitgeverij Voetnoot in 2013. Intussen schikte zij de kers op de taart, door Eekhouds schandaalroman Escal-Vigor voor het eerst in het Nederlands te vertalen. Ter voorbereiding van ons gesprek zaterdag grijp ik ook nog eens naar Eekhouds cultuurgeschiedenis van zijn geboortestad Antwerpen, Les libertins d’Anvers. “Antwerpen was altijd al de heidense stad van het Belgisch Kokanje.”

2 gedachtes over “Wrokkige prulpoëet

  1. aha, wel een omslachtige methode om hebberige bankiers in goede mensen te veranderen!

    Doet me trouwens denken aan een zin uit een ander boekje uit deze fijne Voetnoot-reeks : “Lisa vertrouwde erop dat je mensen ten diepste leerde kennen in liefdesbrieven, niet in hun bankuittreksels. Menigeen zou dit betwisten”. .

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s