
Vandaag stapte ik voor het eerst binnen in het gerenoveerde station van Leuven. Ongebreidelde negentiende-eeuwse pracht, reliëfs aan de wanden, rood marmer van Rance op de vloer. Heerlijk. Alleen het oude buffet, waar je altijd een knapperige pistolet met kaas kon eten, mis ik.
Storen u de metalen kiosken en de gele bladhangers (dienstregeling) van vroeger niet?
En die kleurrijke zuilen voor het gebouw.
Ik was een beetje teleurgesteld. Dacht ook dat het station vroeger groter was.
Misschien vergis ik me.
Het blijft toch een moeilijke oefening heden en verleden samensmeden.
Niet?
Op deze foto vallen de kiosken wat teveel op, dat klopt. Ik bleef maar betoverd worden door de vloeren… En ja, dan die zuurstokken naast de ingang.
Ik bedoel degelijk ter plekke …
Ik zal mijn ogen daar eens van de vloeren en de reliëfs losrukken!
wat een vloeren! gelukkig hebben die niet moeten wijken voor dof gespikkeld grijs (zoals bij de renovatie van de perrons in Brussel centraal: van lieftallige gele tegeltjes naar grote lappen grijs)
Die pistolets herinner ik mij nog …daar kon geen stokbrood tegenop!
Fijn dat nog iemand zich de sfeer en de smaken herinnert!