Weldra verschijnt de Kempenatlas. Tijdens een kort uitstapje naar de Kempen beleefde ik gisteren alvast dit: we troffen een witte koe aan in de tuin en dreven haar voorzichtig terug naar de wei, een buizerd vloog boven de auto als een drone, mijn moeder vond een bewusteloze Vlaamse gaai en droeg hem in veiligheid, vleermuizen fladderden boven mijn avondwandeling en krekels zorgden voor muzikale omlijsting terwijl konijnen wegvluchtten voor mijn voetstappen. ’s Nachts droomde ik van een gedicht over Orion en Stella Maris. Ik wil er meer tijd doorbrengen.