Ik heb slechts één kerstkaart op tijd verstuurd. Vorige week schreef ik voor Rekto:Verso een brief aan het Kerstekind. En ook aan de dichter Joseph Brodsky, in een moeite door.
“Beste Kerstekind, binnen enkele dagen herdenken we opnieuw je verjaardag. Ik heb het nooit anders geweten. Aan de hand van mijn ene grootmoeder wandelde ik naar het nabije stadje om de kerstversiering en kerstverlichting te zien. Mijn grootvader, een ecoloog avant la lettre, spitte de kleine den uit de tuin om hem binnen in een pot neer te zetten en ik mocht helpen met het versieren, sneed mijn vingers aan engelenhaar, hing als laatste de glazen bal in een vorm van een huisje aan een gepaste tak. Bij mijn andere grootmoeder hingen er zilveren ballen en draden in de boom en bevatten de pakjes telkens een pyjama, peignoir of handdoek met initiaal.
Intussen heb ik deze week alweer twee kerstbomen gedecoreerd en is de jacht op hopelijk passende geschenken voor mijn dierbaren nog open. Tien jaar geleden kocht mijn vader een wassen Christuskind op de antiekmarkt en omdat de handjes beschadigd zijn, reed ik onlangs naar de enige mensen die bij mijn weten wassen beelden herstellen: de Clarissen van Turnhout. Een stokoude zuster ontving me op die ijzige dag. Ik zag haar blote voeten in sandalen en huiverde plaatsvervangend.”
Mooie Kerstdagen, dierbare lezers!
Beste Leen, Ik retourneer je mooie Kerst-en Nieuwjaarswensen graag, en dank je voor het interessante stukje, je brief aan het kerstekind. Ik vraag me alleen af of sterk racistische of domme aanhangers opmerken, laat staan gevoelig zijn, aan ironie of absurde antwoorden, zoals Isis-aanhangers e.d. Ik denk dat dit bij hen enkel grotere wreedheid opwekt, omdat ze vaag aanvoelen, misschien dat ze iets niet begrijpen, en zich weer daarin de mindere dreigen te voelen. Ze antwoorden dan met nog grotere machtsgruwel. Helaas worden dan slachtoffers nog dieper in hun machteloosheid geduwd. Of als onnozele kinderen afgeslacht. Absurditeit kan ons niet altijd helpen.
Of sprakeloosheid, zoals de dieren, ook niet.
Maar de natuur zorgt misschien voor evenwicht. Er is in de Kerstnacht weer een olifantje geboren!
Groetjes, Lieve Vandermeulen.
Dank je wel Livia. Ja, de methode van Josef Brodsky geeft te denken. Hij pleit dan ook voor voorzichtigheid en vastberadenheid, en een zeker inzicht in de hele passage van de Bergrede. Hamert er ook op dat de vijand in dergelijke situaties geen scrupule of schuldgevoel kent; daarop moet je niet inspelen. Het olifantje was mooi en welgekomen nieuws.
Bedankt voor alle fijne berichten die je tijdens het afgelopen jaar verstuurde. Ik kijk er altijd naar uit. Ik wens je en al je dierbaren een warm 2018. groetjes uit Peer.
Heel hartelijk dank, en ook mijn beste wensen voor alle goede dingen in 2018. Groeten uit Leuven.
Ook voor jou een mooie Kerst en al het beste voor een esthetisch 2018!
Dank je wel Nic.