Gisteren: de eerste citroenvlinder. De eerste hommel. Sneeuwklokjes, krokussen, camelia’s, sarcococca, het eerste bloeiende speenkruid. En onverwacht bezoek, zodat we konden overgaan tot de eerste koffie in de zon. Dank aan de fotografe, Nicol Andrea, die niet ophield het licht te prijzen. “Winterlicht, het mooiste licht.”
Leen Huet 
Prachtig!
De laatste zin uit je verslag is geschreven met de stelligheid van een dichteres. Overtuigend dus.
De fotografe is zeker ook een dichteres, ik citeer haar. Fijn dat je het mooi vindt. Gisterenmiddag was even een geschenk van de goden, de zon, de warmte, de belofte.
Ik hou zo van die bijna prille lentedagen, en ja, winterlicht is inderdaad het mooiste licht. Prachtige foto’s trouwens. En trouwens, sarcococca: onze overburen hun voortuin staat er vol van. Toch geweldig hoe die onooglijke struikjes, die er op andere tijdstippen van het jaar toch een beetje saai uitzien, een hele straat kunnen parfumeren! xxx
Dank je Ann; de sarcococca hier is maar een klein struikje dat aan het bekomen is na verplanting uit een donker hoekje. De fotografe vertelde over iemand die er een hele haag mee heeft aangeplant, alleen voor de geur, de hele winter lang. Ze bracht me op ideeën, net als jij! xxx