Erasmus zou volgens een Italiaanse geleerde dan toch de auteur zijn van het smaadschrift Iulius exclusus e coelis, Julius buiten de hemelpoort gehouden. Een heftige satire op paus Julius II, die in 1513 overleed. (Het boekje rolde vreemd genoeg pas in 1517 van de persen.) Zo meldt de krant vandaag. Als Michelangelo-fan ben ik Julius vaak tegengekomen in kunsthistorische teksten, Julius was immers een van Michelangelo’s belangrijkste opdrachtgevers. Aangezien beide heren onstuimig optraden, viel er altijd wel wat te beleven. Dit is mijn favoriete verhaal, over de tijd dat Michelangelo in opdracht van Julius het plafond van de Sixtijnse kapel beschilderde.

“Aangaande het vertrek van Michelangelo uit Rome is er nog een ander verhaal in omloop; de paus zou boos geworden zijn om het volgende: Michelangelo, die niemand ook maar iets van zijn werk wilde laten zien en zelfs zijn eigen mensen wantrouwde, vreesde dat de paus, zoals inderdaad meer dan eens gebeurde, zich zou verkleden en dan, als Michelangelo eens niet thuis of aan het werk was, zou zien wat hij deed; en jawel, op een keer had de paus Michelangelo’s knechten omgekocht teneinde in de kapel van zijn oom Sixtus te kunnen komen, die hij door Michelangelo liet beschilderen, zoals ik nog zal vertellen; maar de kunstenaar had zich daar verborgen, want hij verdacht zijn knechten van verraad, en toen de paus de kapel binnenkwam smeet hij met planken naar hem, zonder zich erom te bekommeren wie deze bezoeker zou kunnen zijn, en hij joeg hem halsoverkop op de vlucht. Welk van deze beide verhalen nu het juiste is, laat het genoeg zijn dat Michelangelo ruzie kreeg met de paus, vervolgens bang werd en moest maken dat hij wegkwam.”

Giorgio Vasari, De levens van de grootste schilders, beeldhouwers en architecten, vertaald door A. Kee, gekozen en ingeleid door H. Van Veen, Amsterdam, 1998, p. 330-331.

Een boeiende blog over Michelangelo en de Sixtijnse kapel achter deze link.