Niet te geloven zo lieflijk. Die gedachte overviel me meermaals tijdens het schuifelen door de tentoonstelling De weg naar Van Eyck. Jan Van Eycks Annunciatie met vrolijk lachende engel, overgebracht uit Washington, moet overigens nog bezinken, de ogen geraken er maar niet van verzadigd. En dit Paradijstuintje hing er als heerlijke bonus. Toen ik nog studeerde, bewonderde ik de reproductie al in mijn handboek; nu zag ik het voor het eerst in al zijn onnavolgbare charme. Maria met boek (als geleerde, docta) en kind, en zes heiligen in een besloten tuin. Die meiklokjes, die ijsvogel! Sint-Joris met een tamme draak, Sint-Michael met een geknevelde duivel. En op de tafel, een geschilde appel en zijn schillen.
Hoe ver is de stamboom van dit paneel terug te voeren? De catalogus meldt als oudste bekende eigenaar: Banketbakker Johann Valentin Prehn, Frankfurt, 1821. Gelukkige tijd, toen banketbakkers dergelijke kunstwerken op de kop wisten te tikken.
De weg naar Van Eyck, Museum Boijmans Van Beuningen, Rotterdam, nog tot 10 februari.
Leen Huet 
voorwaar een paradijstuintje waar het goed toeven is … (met een boek, en wat muziek)
En een appeltje als snack 🙂
Dag Leen,
beste dank voor de inspiratie. Ik heb op internet onderzocht dat rond 1400 drie centra van schilderijen in Europa waren bekend: Vlaanderen, Italie (vooral Firenze) en de „Kölner Malerschule“. De schilderers uit de „Kölner Malerschule“ habben vooral altaarbeelden gemaakt. De bekendste was Stephan Lochner; zijn altaarbeelden zijn in de kathedraal van Köln te zien. Rond 1400 was de techniek nieuw met cleuren uit olie te schilderen. Schilderers uit de „Kölner Malerschule“ hebben Rogier van der Weyden gekend, zo dat een invloed uit de vlaamse schilderij bestaat. Verbindingen tussen de „Kölner Malerschule“ en van Eyck heb ik niet onderzocht.
Prettige dag
Dieter
In de dom van Keulen heb ik een paar jaar geleden een heel mooi werk van Lochner gezien Dieter. De Keulse school is me minder goed bekend, maar wat ik ervan gezien heb vond ik prachtig. Van Eyck zou zelfs een geheime missie naar Jeruzalem hebben ondernomen, dus hij was in elk geval niet bang om afstanden af te leggen.
Vandaag zag ik al roze bloeiende bloesems, hoewel het kouder wordt,
Leen
Goede avond Leen,
ik was zeer spontaan. In de dom van Köln habe ik Lochner gezien en de Keulse school meerdere jaaren geleden in het Wallraf-Richarz-Museum. Kijkend ook naar van Eyck en van der Weyden, heb ik vandaag iets over de “Kölner Malerschule” geschrijven. Ik denk dit is een mooie verbinding tussen Vlaanderen en het Rijn-land. Ik hoop ik was niet te spontaan.
Beste groeten rond om middernacht
Dieter
Helemaal niet Dieter! Aan het Wallraf Richartz museum bewaar ik goede herinneringen, maar het is alweer te lang gelden dat ik er was. Je bericht herinnerde me eraan dat ik ooit wel les heb gekregen over de band tussen de Vlaamse Primitieven en de andere schilderscholen, maar dat die informatie nu ver weg zit in mijn geheugen (als het er nog inzit). Ik zou mijn handboek van vroeger opnieuw kunnen lezen of de catalogus van de tentoonstelling in Rotterdam helemaal kunnen uitpluizen, maar het werk stapelt zich hier alweer op… In elk geval vond ik het wel leuk dat het schilderijtje met de Paradijstuin ‘Rijnlands’ wordt genoemd, dat deed me denken aan je blog.
Groeten uit Leuven, waar het eindelijk zonniger (en kouder) wordt,
Leen