Het begon toevallig; ik herlas Chateaubriand wanneer ik bij mijn ouders logeerde. In een editie die ik ooit bij de Slegte kocht, wat me toen het idee gaf voor de rubriek Oud Papier in het betreurde Café des Arts van De Morgen. Dit sleepte aan sinds de winter. De afgelopen week besefte ik plotseling dat ik zonder deze boeken aan mijn zijde niet voort kon, en holde ik naar de winkel om een editie-voor-in-Leuven te verwerven. Nu rijpt het plan om deze zomer naar Combourg en Saint-Malo te reizen, in de voetsporen van de schrijver.
dan zal je ook nog een handzame reis-editie nodig hebben!
Ik moest werkelijk wat overwinnen om twee edities van hetzelfde boek te kopen in deze crisistijd, maar de Pléiade is gelukkig wel handzaam voor onderweg.
Weinig dingen leuker dan een literaire reis, tenzij de voorbereiding van deze ….
Voorbereiding is wellicht veel gezegd, het is veeleer voortleven tot op het moment dat ik zeg: ‘En nu de auto in en naar Saint-Malo!’
Dag Leen,
de Slegte ? Ik heb enkele boeken in mijn regaal staan, die ik vroeger bij de Slegte in Maastricht gekocht heb. Met oude en nieuwe boeken is de Slegte in Maastricht een boekenbedrijf de vrij mooi is om te kijken (en te koopen). Met deze combinatie (oude en nieuwe boeken) heb ik geen boekenbedrijf in Duitsland leren kennen. Chateaubriand vind ik prachtig. Ik ben nu op de zijde 390 aan gekomen. Duitse en ook russische troepen hebben Parijs veroverd. Dit was nieuw voor mij dat russische troepen ooit in Parijs gestaan hebben. De reis naar St. Malo en Cambourg is een leuke idee.
Prettige avond
Dieter
De Slegte zal voortaan Polare heten, Dieter; en nee, voor Pléiade ga ik meestal naar boekhandel Peeters in Leuven, zij hebben altijd een grote voorraad van die Franse klassieken, als een van de weinige Vlaamse boekhandels. (De Slegte had er vroeger ook altijd wel een paar, maar nooit degene die ik zocht). Ik ben intussen bij Napoleon beland, en diens eerste politieke moord, op de de Duc d’ Enghien, die gekidnapt werd op Duits grondgebied en dan meteen heimelijk terechtgesteld in Vincennes… Een zaak die ik helemaal niet kende, maar Chateaubriand analyseert het gebeuren op een indrukwekkende manier, als de kiem van Napoleons ondergang. Ik ben blij dat het boek in je smaak valt, grappig dat we hetzelfde boek lezen maar telkens op andere bladzijden.
Prettige avond,
Leen