Favoriete ster, favoriete stad, prima auto. Men koopt een tijdschrift in het station en vindt een beeld om te koesteren. (Naast de onvergetelijke beschrijving, in een ander artikel, van Yves Saint Laurent die kristallen kandelaars tegen de muur in gruzelementen keilde, roepend: “J’en ai marre de tous ces milliards!”)
Vanity Fair (‘Brillant dehors, mordant dedans’), numéro 2, Août 2013.
Leen Huet 
zucht…
Inderdaad.
we moeten terug naar minder en mooiere auto’s (zou ook heel wat stedelijke ellende uit de wereld helpen)
Dat zou een elegante oplossing zijn – alleen de weg op met esthetisch verantwoorde en levensvreugde-verhogende wagens. Of aparte rijstroken met sneller groen licht voor esthetisch verantwoorde wagens? (Ik ben advocaat van de duivel.) In elk geval, ik zie de laatste tijd veel mooie fietsen, die dragen ook hun steentje bij, zeker wanneer hun chauffeurs rekening houden met andere weggebruikers (in Leuven is dat een probleem).
Dat moet zeker administatief te organizeren zijn! Een speciale sticker op de voorruit voor “esthetisch verantwoorde en levensvreugde-verhogende wagens” (met roetfilter) ; andere auto’s moeten buiten de stadswallen blijven.
Tja, in Leuven liggen de auto-fiets machtsverhoudingen natuurlijk anders dan in Brussel…
Zo is dat. In Brussel fietsrijden lijkt me een ware heldendaad. (En autorijden vereist er ook stalen zenuwen).
Het is waar, foto’s met straatbeelden (en auto’s) uit de jaren ’60-70 vervullen me met nostalgie. De ontwerpen waren bekoorlijker, dat kan denk ik niemand ontkennen.