“Ma petite flamande de Heyst-aan-Zee”, jarenlang heb ik mijn vader die zin uit een chanson horen citeren. Was het een regel van Brel of Bialek? Ik stond er nooit bij stil. Nu leert enig gegraaf in familiearchief en op het internet me plotseling dat het hier een tweetalig lied betreft van Bob Delmare, die eind 1967 in Wortel optrad, niet lang voordat Wannes Van de Velde daar zijn blijde intrede zou houden.
Hij lijkt sprekend op een vroegere studiegenoot van me, Bob Delmare. En zijn liedje is hier te beluisteren.
Wat een charmante trouvaille, Leen. Deze single is me helemaal ontgaan in mijn ‘wonder year’….
Dat vond ik ook Bert; ik had eigenlijk niet gedacht dat zinnetje ooit te kunnen thuiswijzen en legde geen verband met die programmering in Wortel… Mijn vader heeft dat singletje zeker gehad, maar het pand is afgebrand, met een grote muziekcollectie erin. Dus gisterenavond zei ik: leve Internet!