Lang geleden, helaas, dat ik door de Galleria Barberini dwaalde. Ook de sereniteit en het gezichtsvermogen van deze dame liggen buiten mijn bereik. Maar hoe meesterlijk die kleuren, tot zingen gebracht door dat lila strikje.
Naamdag
Lang geleden, helaas, dat ik door de Galleria Barberini dwaalde. Ook de sereniteit en het gezichtsvermogen van deze dame liggen buiten mijn bereik. Maar hoe meesterlijk die kleuren, tot zingen gebracht door dat lila strikje.
Leen Huet 
intens kijken naar een schilderij en even deel worden van een voorts onbereikbare harmonie ….
Zo is dat. En dan misschien het impulsieve besluit nemen om eens naar les Saintes Marie de la Mer af te zakken (voorlopig nog niet gelukt).
niets zo goed als wat dépaysement om het bedreigde vakantiegevoel te redden!
Ik ben geloof ik de betekenis van het woord vakantie vergeten. Nu eens een namiddagje hier, een ijsje ginder, uren gestolen van deadlines.
stress-consulent Flâneur schudt bezorgd het hoofd: minstens 2 weken ononderbroken “verlof” zijn nodig om te destresseren! (en dan nog…)
Vanaf nu tot eind volgend jaar is het al deadline wat de klok slaat, ik zal uitkijken naar een gaatje om die twee weken verlof in te wringen 🙂