De onvolprezen Pom over zijn loopbaan als striptekenaar:
“Vroeger had ik wat meer energie dan nu. En ik heb ’t volgehouden! Daarom ben ik nu mislukt!”
Daar kun je als kunstenaar in een klein land eens rustig over nadenken.
De geduldige interviewer vervolgt: “Pom lijkt mij nogal vrijheidslievend te zijn.” En Pom antwoordt: “O ja! Zeker! Nondedjol! Luister. Ik heb al de nadelen van een zelfstandige, alle miserie. Maar ik wil er ook een beetje het enige voordeel van hebben. En dat is dat ik aan iedereen mijn voeten kan vegen.”
Heerlijk. Maar het beste moet nog komen.
Interviewer Jan Smet: “Welk publiek wilt gij bereiken?”
Pom: “Onnozelaars die ’t kopen.”
Een boek dat je zo hartelijk doet lachen, mag blijven.