Ik graaf in mijn herinneringen naar de Bulkboeken die we lazen op de middelbare school. Enkele waren onvergetelijk. Monika van Paemel. Jan Siebelink. En na enig zoeken vind ik schrijver en titel terug van een boek waaruit menige scène me helder voor de geest staat. Over Nazi-Duitsland en de clandestiene, vervolgde herenliefde. Zulke thema’s waren blijkbaar probleemloos mogelijk in een instituut van de zusters Ursulinen. Jaap Harten, De getatoeëerde Lorelei. Online, een paar fragmenten. “Von Losch stond even stil bij een waterplek en observeerde de kikkerdrillen, die snelle bewegingen maakten. Frühlings Erwachen. De natuur ging zijn gang; de voorjaarslucht werkte op Von Losch als een lyrische mattenklopper. ”

En kijk, die lyrische mattenklopper bewijst me nu dat ik me toen niet vergiste.