“Averroës werd in Europa de Commentator genoemd omdat hij uitvoeriger dan wie ook Aristoteles becommentarieerd heeft. Meer nog, het is door de vertaling van zijn commentaren dat Aristoteles in Europa werd geïntroduceerd.”

Dit las ik vanmorgen in een opiniestuk in de de krant en het herinnerde me aan mijn lessen filosofie, waarin de rol van de Arabische filosofen Avicenna en Averroës steeds werd geprezen. Het is echter ook weer niet zo dat de figuur en de geschriften van Aristoteles volslagen onbekend waren in het westen voordat Averroës de Commentator in de twaalfde eeuw ten tonele verscheen. De ideeën van Aristoteles bleven bewaard in verzamelwerken als die van Boëthius en men kende kleinere logische geschriften van zijn hand. De oudst bewaarde manuscripten van de antieke wijsbegeerte bevonden zich echter in het oosten en die waren door de islamitische veroveringen lange tijd moeilijk toegankelijk.

Ik grijp terug naar het standaardwerkje dat ons indertijd is aangeraden en lees met plezier de waardige volzinnen van Hans Joachim Störig. “Voor het geestelijk leven [in het islamitische rijk] was een van de belangrijkste elementen, ja het belangrijkste naast de mohammedaanse godsdienst, de oude Griekse wetenschap en filosofie. De kennis daarvan verbreidde zich van de 8e eeuw af door vertalingen en commentaren van islamitische geleerden en ook van christenen uit het oosten, die onder de Arabische heerschappij leefden, spoedig over de gehele Arabische wereld, en en daarnaast overigens op gelijke wijze ook de kennis der Indische geestesbeschaving.”

Ik beschouw het als een van de kleine wonderen van het internet dat ik vandaag voor het eerst een afbeelding van Hans Joachim Störig kan zien.

K. Debeuf, De grootvader van de verlichting, De Standaard, 2/2/2017, p. 38.

Hans Joachim Störig, Geschiedenis van de filosofie 1, Utrecht-Antwerpen, 1972, p. 235.