
Ik had een ticket besteld voor Van Eyck. Een optische revolutie, maar de tentoonstelling is helaas gesloten. Gelukkig zag ik dit werk al eerder, op een expo in Rotterdam. Jan van Eyck schilderde het paneel waarschijnlijk in opdracht van onze Bourgondische hertog Filips de Goede. Dat blauw! Dat glasraam op de achtergrond! De manier waarop Van Eyck Romaanse muurschilderingen nabootst naast het glasraam! Die vleugels, die kroon, die herautenstaf, die saffieren, die parels! Maar het verbluffendste blijft voor mij de blije lach van die engel. Ik die dacht dat bij van Eyck iedereen altijd zen, sereen, kalm en onbewogen was.
Dag Leen, ja, ook heb tickets… Maar gelukkig heb ik dit werk ook in Rotterdam gezien. En ook zag ik de prachtige programma over de restauratie op tv. Hartelijke groet uit Rotterdam!
En gelukkig is er ook nog de website closertovaneyck. Zonnige groet uit Leuven!
Nog een bedenking , de blije lach van Gabriel is die van de blijde boodschap of,enigmatisch, zoals ik via closertovaneyck opmerkte : de engel lacht zo omdat hij Van Eyck op een foutje betrapte omdat die een lelie met 7 petalen geschilderd heeft en de engel kan er zijn ogen niet afhouden.
Het klopt dat bij van Eyck de mensen meestal zen zijn ,maar als de blije lach van Gabriel opvalt dat moet ge zeker de gezichten van de zingende engelen op het Lam Gods eens closer bekijken :daarvan wordt ik blij in coronatijd : wat een vrolijke bende.
Doe ik!