We vonden een dode vogel op het terras. Ongeschonden. Was hij tegen het glas van de keukendeur gevlogen? Dit kleine leven had langer mogen duren. Maar nu zag ik eindelijk een lijster van dichtbij. Hoe mooi, die tekening in de veren. En hoe ontroerend, die gesloten oogjes.

Ja, ontroerend mooi!
Nu begraven onder rode wingerdbladeren.
Dit is denk ik een zanglijster. Het lijkt erop alsof hij middenin zijn prachtig lied een onoverkomelijke hindernis is tegengekomen. De lijster doet me altijd denken aan iemand die nu niet meer op deze planeet is, en lang woonde in de Lijsterlaan in mijn dorp. Ze was buitengewoon levendig, net als het lied van deze vogel.
Om een lang verhaal kort te maken: ik vind de lijster een topvogel! Een topzanger. Bedankt voor de foto! Goed weekend!
De zang hebben we helaas niet gehoord, we vonden hem toen we thuiskwamen. Net op tijd, denk ik, want een ros gestreepte kat schoot slinks weg. Ook voor jou een fijn weekend.
Het zijn natuurlijk wel afstammelingen van de dinosauriërs, de carnivoren meer bepaald.
Zouden de dinosauriërs dan ook gezongen hebben?
Laten we hopen…
Wat een droevig toeval!
Deze middag vroeg m’n man of ik even buiten kon komen kijken. Hij had wat bladeren bij elkaar geraapt op het terras en vond een dode lijster onder de tafel. Ook ik bewonderde nu voor het eerst van zo dichtbij het wondermooie verenkleed op z’n buikje.
Het zou inderdaad een mooier toeval zijn geweest als we allebei een lijster prachtig hadden horen zingen.