Zo’n mooie besneeuwde ochtend had ik in deze drassige winter niet verwacht. Ik trek mijn Oxfam-hippie-schapenjas aan en mijn rubberlaarzen. Ik blijf op het tuinpad wandelen om de krokante helderwitte laag met haar lila schaduwen niet te beschadigen. Ik zie sporen van reeënhoefjes. Het vuurwerk van de bloeiende toverhazelaar, lievelingsstruik van mijn vader, is besneeuwd en beijzeld: ik ruik zijn subtiele parfum van ver.