Ik leef uit mijn koffer en vergeet boeken mee te nemen van stad naar dorp en omgekeerd. Daarom kan ik niet het hele gedicht citeren, op deze 21ste juni. Maar toch:
La lumière vient d’atteindre son plus beau jour.
Il se fait un anneau bref et scintillant autour des arbres en fleurs.
On n’a pas eu le temps d’être vraiment neuf.
De onlangs overleden Christian Angelet droeg een paar jaar geleden een gedicht voor in boekhandel Passa Porta. Ik luisterde opeens met hart en ziel en prentte de naam van de dichter in mijn geheugen: François Jacqmin. Les saisons. Een bundel, zo merkte ik later, waarvan men zich de aanschaf nooit zal beklagen.
Leen Huet 
Bedankt voor de tip!
Wat klinken het Nederlands en het Frans toch soms goed samen, vraiment!
Wie weet bestaat België om die reden.
Eentje voor mijn volgende bezoek aan Tropismes.
Het is een lichte pocket. Le livre de la neige schijnt ook erg goed te zijn.