
Ik lees Macbeth in mijn studentenuitgave van Shakespeares verzamelde werk. Zodat ik kan volgen, wanneer het Veussels Tonjel binnenkort een opvoering brengt in de tuin. Na ongeveer driekwart van de tekst gelezen te hebben, kijk ik op, vraag me plotseling af: “En hoeveel mensen zijn er nu eigenlijk al vermoord?” Geen treuzelaar, Shakespeare.
Maar kijk, dit citaat is wel een prettige bekroning van de omgeving: “This castle hath a pleasant seat; the air / nimbly and sweetly recommends itself / unto our gentle senses….”
Macbeth leuk in de orson welles film maar nie echt een pretje om t lezen, Verdi’s opera vind ik eigenlijk beter
Ha, zowel de film als de opera moet ik nog ontdekken. Het stuk zelf gaat verbazend snel vooruit, de lijken stapelen zich op en Lady Macbeth, die zo genadeloos leek, wordt zowaar gek van wroeging. Voedsel voor de gedachte!