Maart probeert mijn stemmingen in te halen en slaagt er niet in. De aanblik van de keizerskronen doet me zoals elk jaar plezier – bloemen geplant door mijn ouders, bloemen die me aan de zestiende eeuw doen denken, en aan houtsneden in het kruidboek van Rembert Dodoens. Kom, zon, en laat je licht vangen door al die kelken.