De heer Bo Coolsaet poneerde op 16 mei in Reyers Laat dat Dominique Strauss-Kahn een alfamannetje is, zeer intelligent, zeer machtig en zeer seksueel gedreven: een superman, het resultaat waarnaar de evolutie altijd heeft gestreefd. Niemand sprak hem tegen, zodat we mogen aannemen dat een verkrachter-met-macht een rolmodel zou kunnen worden. Annemie Neyts wees op het vermoeden van onschuld. Journalist en politici ginnegapten.

Enkele bedenkingen. We mogen DSK wel bedanken, omdat hij een begripsverwarring in de geesten van onze kwetterende klasse heeft blootgelegd: gooi ze allemaal op een hoop, de hoffelijke vrouwenliefhebber, de subtiele verleider, de man met een minnares, en degene die in een verloren kwartiertje nog snel even het dienstpersoneel aanrandt. Persoonlijk maak ik een onderscheid tussen al deze mensen, en dat hoop ik tot het eind van mijn leven te blijven doen. Niemand in de media noemde Roger Vangheluwe ooit sussend een “joyeuze kindervriend”, of wees op het vermoeden van zijn onschuld. En dan is er nog die wonderlijke ommekeer in de berichtgeving: lang draaide alles om het slachtofferperspectief, nu geldt, als een donderslag bij blauwe hemel, het perspectief van de dader.

Het alfamannetje. Zeer intelligent. Ook hierbij stelde ik me vragen. Om te beginnen, dat versleten begrip alfamannetje. Vroeger was een gentleman het maatschappelijke ideaal, dat lijkt me verkieslijk. DSK is bovendien een gewone intellectueel die dankzij trouw aan een politieke partij carrière heeft gemaakt – een doorsneeverhaal, de Nobelprijs Economie heeft hij bij mijn weten niet ontvangen. Deze kritiekloze verheerlijking van de macht, in een zogenaamd duidingsprogramma op de nationale omroep, deed me huiveren. Wie machtig is, zal dan ook wel razend intelligent zijn. Waarom deze slaafse gevolgtrekking? En wie machtig en intelligent is, die kan onmogelijk weerstaan aan zijn seksuele driften en beschouwt vrouwelijk hotelpersoneel “als een soort tandenborstel” (sic). Mocht ik een machtige en/of intelligente man zijn met respect voor anderen, ik zou me behoorlijk geaffronteerd voelen door dit soort redeneringen over mijn sekse. Kranten en televisie wekken de indruk: DSK vinden we diep in ons hart sympathiek, want hij is de voorzitter van een van de grootste economische instellingen ter wereld, en de hielen van de echte macht, o la la, die likken we. Boeiend toch, al die maten, al die gewichten, in de praktijk.