Weg met de tirannie van Wikipedia, dacht ik, weg ermee! Weg met de idee dat Pieter Bruegel op het flikkerende beeldscherm zes regels krijgt en Britney Spears zesduizend, genoeg met die onzin. Ik nestel me op de sofa en open de encyclopedie – de enige die ik nog binnen handbereik heb, want de drie encyclopedieën die mijn jeugdjaren sierden (waarvan er een vierdelige speciaal voor jonge lezers was geschreven en geïllustreerd) bevinden zich elders.
En het doet goed, op dat onmiskenbare glanspapier iets rustigs over Mary Ann Evans te vernemen. Voortbladerend ontdek ik een zeventiende-eeuws Grieks meesterwerk, de ridderroman Erotokritos (‘Door de liefde beproefd’) en terugbladerend kom ik ook nog Chesterton, Chénier en Chaucer tegen. En ik denk terug aan die volkomen verdwenen figuur uit het dagelijks leven: de encyclopedieverkoper.
Moderne Encyclopedie van de Wereldliteratuur, deel II, C-E, gezet in Gent en gebonden in ’s Gravenhage, 1964. (Met dank aan Ben Hoffschulte en antiquariaat Procopius)
Leen Huet 
Hallo,
ik denk dat de encyclopedieverkoper nog steeds bestaat, maar hij verkoopt iets anders…
ik had een “Larousse” waar ik veel uit geleerd heb…
mvg
J
Het was leuk om in een verloren regenachtig uur iets te beginnen opzoeken en dan van het ene lemma naar het andere te gaan. Onlangs toch nog een nieuwe aanwinst gedaan, een Classical Dictionary – voor die momenten waarop men plots verontrust wordt door de vraag, ‘Hadden Zeus en Hera eigenlijk kinderen?’ 🙂
‘kinderen met elkaar’, bedoel ik.
Over encyclopedieën iets helemaal anders, something completely different dus. In 1970 was er een nieuwe druk van de Winkler Prins en werd er overgeschakeld van het boekdrukprocédé op het offsetprocédé, mijn hemel, wat een gesukkel was dat om de toch nog in lood (Monotype) gezette pagina’s, met een aantal bij elkaar, zo af te drukken op een speciaal papier (bariet?), dat er een “foto” van gemaakt kon worden, en van dat negatief-positief dan de offsetplaat… Er is veel gezweet, gevloekt, woorden uitgesproken die in die WP niet gestaan zullen hebben; ik liep toen net stage in een grote drukkerij waar dat allemaal gebeurde, en ik geef maar dit onnozele commentaartje om te zeggen hoe op een termijn van pakweg veertig jaar er op dit vlak (boek, kennisopslag, kennisoverdracht) misschien wel een veel grotere revolutie heeft plaatsgehad dan in de vijftiende eeuw met de “uitvinding” van de losseletterdrukvorm. (De “boekdrukkunst” bestond al, het is de truc met de losse letters die van belang is geweest, zoals de pc-gedachte van Gates en Jobs.)
Eigenlijk vind ik dat nu dan ook maar vliegende tapijten moeten worden uitgevonden, om al onze ideeën over transport op losse schroeven te zetten.
Hi Leen,
voor mijn blogs is Wikipedia onmisbaar. Bijvoorbeeld de tekst over Katharina Henot: de heksenvervolging, de tijden van heksenvervoolging, werken als de heksenhammer, dit all heb ik uit Wikipedia. Ook voor de laatste tekst over het lied “Hurricane” van Bob Dylan was Wikipedia onmisbaar. Om de dingen in hun diepte te begrijpen, weet ik wel, dat dit niet alleen met Wikipedia gaat. In de economie – wat ik studeerd heb – gebruik ik standaardwerken over Marketing, het rekenen van kosten, bilanzeering enzover. Bij deze onderwerpen kom je niet verder met Wikipedia. Bij het schrijven van mijn blogs kijk ik graag in mijn eigen boeken. Maar veele teksten zijn zo speciaal – bijvoorbeeld Katharina Henot of Bob Dylan – dat ik bijna geen literatuur daar over bezit. En voor ik een biblioteek bezoek, vind ik Wikipedia makkelijker.
Groeten uit Bonn
Dieter
Dat is juist, Dieter, ik gebruik Wikipedia zelf ook vaak om snel iets op te zoeken, maar vaak zijn de artikels toch wat tendentieus… Een boek is meer een instrument voor concentratie.
Hartelijke groet,
leen
concentratie, ja daar gaat het om. Ik ben het soms toch ook zo beu, al die gedachtenversnippering stuiterend van de ene link naar de andere….
Precies, Flâneur; ik beschouw een boek tegenwoordig als een instrument om concentratie te kunnen beleven; een gelegenheid om na te denken en daar tijd voor te nemen. Ik ben zelfs blij dat ik boeken leerde kennen voordat het internet zijn intrede deed – hoe zou ik anders hebben ontdekt wat het plezier van concentratie is?