In mijn vaders garage ontdekte ik een charmante Whizzer uit 1948 – de windhond onder de motorfietsen. Ooit was het leven goedkoop en bestonden er goedkope vervoermiddelen. Laat de zomer nog even duren, en ik rijd ermee, zo vertel ik mezelf.
Wijs
In mijn vaders garage ontdekte ik een charmante Whizzer uit 1948 – de windhond onder de motorfietsen. Ooit was het leven goedkoop en bestonden er goedkope vervoermiddelen. Laat de zomer nog even duren, en ik rijd ermee, zo vertel ik mezelf.
Leen Huet 
De sociale context van motors is veranderd, vroeger kochten jonge mannen om gemotoriseerd te zijn voor ze geld hadden en een familie, nu kopen mannen een motor als tijdverdrijf als ze te veel geld hebben en de familie de deur uit is.
97,55 USD van 1948 is heeft de koopkracht van huidige dollars 928.86 USD, of 747,24 EUR, goedkoper dan een huidige elektrische fiets…
Ja, ongelooflijk, niet? En het is een echt mooi voertuig. Ik heb het nog niet kunnen uitproberen.
Ik houd wel van die oude context. Op het platteland verliep het zo: eerst had je sjezen en paarden, daarna kochten de boeren en de dokters en veeartsen en vroedvrouwen een motorfiets, en na WOII verschenen de eerste Amerikaanse sleeën op de wegen.
Onwijs mooi! Kan nauwelijks geloven dat-ie er zomaar staat en je erop wegtuffen kunt. Mijn vader (van 1906) heeft ook een “motorfiets” gehad, getuige een foto en een bewijs van inschrijving, maar nadien nooit een auto, ook geen rijbewijs ervoor. Dat gemotoriseerde verleden van hem is ook altijd in enige mist gehuld gebleven. Daardoor doet je bericht me meer dan ik op het eerste gezicht voelde.
Gek genoeg heeft mijn vader die Whizzer nog niet zolang geleden op de kop getikt. Hij was pas 13 in 1948. Meestal kregen mensen de smaak van snelheid te pakken op de motorfiets en leerden ze daarna al doende autorijden; misschien zei het je vader toch minder? Goed mogelijk, in een zwaar gemotoriseerde familie ben ik ook een ijverige wandelaar.