Lhasa, Tibet, februari 1846. De Franse missionarissen Evariste Huc en Jean Gabet – de eerste westerlingen in de regio sinds 1812 – worden ondervraagd door de Regent van Lhasa en de Chinese ambassadeur Ki-Chan.
“Wij toonden de drie kaarten die we bij ons hadden: een wereldbol, een wereldkaart volgens de projectie van Mercator, en een Chinees Keizerrijk. […] Het was onmogelijk om voort te gaan, zonder wat aardrijkskundeles te geven. Wij kwamen vriendelijk tegemoet aan de wensen van de Regent en de Chinese ambassadeur. Op de wereldkaart van Mercator toonden wij hen met de vinger China, Tartarije, Tibet en alle andere gebieden van de aarde. De Regent was verbijsterd toen hij zag hoe ver wij van ons vaderland verwijderd waren, en welke lange weg wij hadden moeten afleggen, te land en ter zee, om hem een bezoekje te brengen in de hoofdstad van Tibet. Hij keek ons verbluft aan. Daarna richtte hij de duim van zijn rechterhand op en zei: ‘Jullie zijn zulke mannen….'”
E. Huc, Souvenirs d’un voyage dans la Tartarie, le Thibet et la Chine pendant les années 1844, 1845 et 1846, Doornik, 1850, p. 328.
Leen Huet 
Goede avond Leen,
Mercator sluit ik aan met het “Ruhrgebiet” – dit is bij ons ongeveer de streek zo als de Borinage in Belgie, omdat hij in Duisburg in het huidige “Ruhrgebiet” geleevt heeft. Er is een groot museum in Duisburg – helaas ben ik daar not nooit geweesd. In de tijd van Mercator moet het een groot werk gewesst zijn al die kaarten met de hand te tekenen. En deze kaarten moeten precies zijn. Ik bewonder deze kunst dit tekenen te kunnen. Ik wist niet dat hij kaarten over de hele wereld- zo als bijvoorbeeld over China – getekend heeft.
Ik wens je nog een prettige avond
Dieter
in België wordt dit jaar de vijfhonderdste verjaardag van Mercator gevierd, Dieter. Ik wist niet dat er in Duisburg een museum aan hem was gewijd, dat is erg interessant. Ik heb onlangs een biografie van hem gelezen en stond versteld over zijn technische finesse – niet alleen tekende hij de kaarten, hij graveerde ze ook en perfectioneerde het cursieve schrift omdat dit minder plaats innam en mooi oogde op kaarten … indrukwekkend!
Goede avond,
ik heb nog eens nagelezen in mijn boek over het “Ruhrgebiet”. Mercator was tot 1552 in Leuven en hij was als als ketter vervolgd. Daarom is hij naar Duisburg gegaan dat opener was voor tegenlopende religieuze zichten. Hij is ook overleden in Duisburg. In de kerk St. Salvator is een epitaph van Mercator te zien. In het stadmuseum zijn globussen te zien (kaartjes, dit heb ik niet op de homeage gevonden, maar dit staat in mijn boek over het Ruhrgebiet uit 1984). Meer dan de dierenpark in Duisburg heb ik helaas niet gezien.
Dank je voor de info Dieter! Nu ik zelf in Leuven woon, is het voor mij haast een wonderlijke gedachte dat Mercator ooit mijn stadsgenoot was. Hij kwam hier in moeilijkheden, inderdaad, maar hij genoot ook de bescherming van kardinaal Granvelle, de belangrijkste politicus hier op dat moment – een fascinerende geschiedenis.