
Hij schilderde niet zo vaak de schoonheid van de schepselen, Pieter Bruegel. Een enkele mooie vrouw in een rode jurk, in De Spreekwoorden. En deze engelen. Sint-Michael, patroonheilige van Brussel, met zijn hemelsblauwe mantel betoverend, haast ontroerend achter hem aan wapperend. En die andere engel, in profil perdu, sierlijk het zwaard heffend tegen een kogelvis en Beëlzebub, Heer der Vliegen. Bemerk ook hoe deze engel zijn blote voet neerzet op een kaaimanachtig monster, en hoe de aanblik van dat contact een soort huivering opwekt. In De val der opstandige engelen, dat u week in week uit gewoon kunt gaan bekijken in het Koninklijk Museum van Brussel.
Prachtige analyse van alle details in: T.L. Meganck, Pieter Bruegel the Elder. The Fall of the Rebel Angels. Art, Knowledge and Politics on the Eve of the Dutch Revolt, Milaan-Brussel, 2014.
“de schoonheid van de schepselen” – dat klinkt ook bijzonder mooi!
Wat een rijkdom eigenlijk in onze musea, gewoon ‘week in week uit ‘ te bekijken.
Ik ga alvast nog eens naar deze engel kijken.
De details zijn ongelooflijk. Er komt zelfs een luiaard op voor (het dier).