De eerste dag van het jaar om in het gras te liggen lezen. Verhalen van Emma Donoghue, een attent cadeau. Astray, Op de dool. Merci, Johanna! De blaadjes van de treurwilg zijn nog pril, de kelken van de magnolia zwiepen in de bries, narcissen en keizerskronen fleuren de perken op. De krentenstruiken bloeien niet eens, zelfs dat hebben we nog te goed. Het duurt maar een uur of twee, lang genoeg om weer te begrijpen waarom mensen vroeger de zon als een god beschouwden.
mooi gezegd. De lente is in ’t land.
En vandaag ziet het er buiten alweer heel anders uit. Maarts gedruppel.