Dierbare doodvriezende dakloze

“Kende u de kolonies, dierbare dakloze? In dat geval leeft u allang op straat, met zolen van wind, zoals de dichter Rimbaud dat noemde. Misschien zwerft u soms nog wel die richting uit, om uw vroegere verblijf terug te zien. Het is allemaal fris opgeknapt. Het is zelfs toeristisch geworden. Al die mooie bossen en negentiende-eeuwse infrastructuur. De boerderij waar u de koeien en varkens verzorgde en sigaretjes rolde, is nu een bezoekerscentrum geworden. Mooi ingericht, met een mooi restaurant. Mensen met dure fietsen komen er verpozen.”

Voor Rekto:verso schreef ik een brief aan een dakloze. Lees het hele epistel hier.

2 gedachtes over “Dierbare doodvriezende dakloze

  1. bedankt alweer voor deze brief.

    Er zijn meer en meer daklozen in Brussel. In portieken en portalen, in bushokjes, ….
    Het lijkt toch wel menselijker, dat ‘seizoens’ systeem van ‘landloperskolonies’.

    1. Ik zag in december een Brusselse dakloze in een slaapzak, liggend op de drempel van een huis. Het seizoenssysteem kon uitkomst bieden, maar ik heb zelf ook de indruk dat er meer en meer daklozen bijkomen.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s