We hebben met man en macht gesnoeid in de ouderlijke tuin, en van het snoeiafval takkenwallen gebouwd. Nu zie ik hoe een vergeten knol onder een takkenwal toch de weg naar het licht gevonden heeft. En hoe de stengel zich heeft gestrekt en gestrekt om de bloem naar licht en lucht te brengen.
Leen Huet 
Ja Leen, hier is de âsacre du printempsâ ook niet te temmen! Kijk maar in bijlage. Hartelijke groeten van ons beiden, Jean
Jean en Marleen De Crée-Roex Withoeflei 52 B-2920 Kalmthout tel.+32 (0)3 666 94 05 GSM.+32 (0) 498 14 13 00
Zonder muziek zou het leven een vergissing zijn. âOhne Muzik wäre das Leben ein Irrtumâ (Fr. Nietzsche)
âEen geslaagd gedicht is een muzikaal schilderij van ideeënâ (Fernando Pessoa)
De tuin lijkt wel een theaterzaal terwijl het gordijn opgaat: alle acteurs staan klaar om het podium te betreden en het beste van zichzelf te geven.
Geloven in de Kracht van nieuw leven!
Dat deze bloem het gehaald heeft, onder al dat gewicht en die donkerte, daar stond ik paf van.
Kunnen we het hier hebben over een voorbeeld van ‘de blinde wil tot leven’ (Arthur Schopenhauer – ‘Die Welt als Wille und Vorstellung)?
Misschien wel. De fragiliteit van de bloem, vergezeld door die levenskracht, is wel treffend. En, bedenk ik nu, zo blind is die wil toch niet, als hij gericht is op het licht.
Uw bedenking is alvast goed gevonden, – het ontlokte mij een spontane lach.
Ik ben inmiddels tot bladzijde 88 gevorderd van ‘Oud papier’. Naar vaste gewoonte lees ik traag opdat mij niets verloren gaat. Bij wijlen professor Libert Van der Kerken las ik – in één van zijn vele prachtige essays – dat ‘de échte lezer een trage lezer is’. En inderdaad vlug lezen is onrecht doen aan goede teksten. Ik neem graag de tijd om alles goed op te nemen; nadien blijkt hoeveel je je effectief herinnert, nog lang na de eerste lectuur.
Ik geniet intens van de vele boeiende en verrassende ‘Weetjes’. Een en ander was mij al bekend, zoals de acrobatieën van Giacomo Casanova, maar toch kwam ik nog heel wat facetten te weet van deze erotomaan. Ook de overige essays zijn heerlijk om lezen, want met zoveel schwung neergepend. Tegelijk met de interessante verhalen, geniet ik van de verrukkelijke taal.
‘Oud papier’ is nú al een klassieker in de Nederlandstalige literatuur.
Zodra ik kan zet ik met ‘Kermis in België’ mijn leesavontuur verder.
met vriendelijke groet,
Lucas
Hartelijk dank, u steekt mij een hart onder de riem.