[1916] “De 15de augustus was ik op bezoek bij vrienden in Kortrijk en er blijven vernachten. Daar heb ik voor ’t eerst de paniek ondergaan van een beschieting. Midden de nacht opgeschrikt door een geweldig gevecht van vliegtuigen en bommen werpen. Ik had het gevoel van volledige verlamming, uitgestrekt blijven liggen en het noodlot afwachten. Met de overdenking enkel: hoe dom het was hier in Kortrijk mijn dood te komen zoeken als ik zo veilig thuis had kunnen zijn. Het wordt onuitstaanbaar dat het zolang duurt eer de stilte weer invalt en het gevaar voorbij is. Meteen is de schrik ook weer verdwenen.
De natuur laat zich niet beïnvloeden door de oorlog: de zon doet haar werk en de gewassen staan in volle luister.”
Stijn Streuvels, Ingooigem, p. 102.
Leen Huet 
Ik ben ‘KIng Albert’s Heroes – A Belgian Armored Corps in Russia and the USA’ aan het lezen en ben daar op deze passage gevallen:
“Times have drastically changed in Kiev. In the summer of 1917, the Ukraine has become an aunomous region within post-tsarist Russia, with the Central Rada as its own parliament. After the Bolshevik October Revolution in Petrograd, the Central Rada in Kiev concludes that there is no legal government in Russia anymore and announces the establishment of the independent Ukrainian National Republic in January 1918. … .”
En een beetje verder: “… Taken by surprise, the Belgians end up in the aftermath of the skirmishes.” (in Kiev).
Het is anders maar toch weer hetzelfde. Zo triest.
O, dat boek lijkt me fantastisch. ik ga op zoek.
Ik hou heel veel van zijn « Oorlogsdagboeken ». Geeft een doorleefd tijdsbeeld.
Zeker! Soms ook wonderlijk om te lezen hoe hij met zijn fiets “de oorlog” gaat bekijken, of bijvoorbeeld de oorlogsschade in Leuven.