Ernest Demuyter (1893-1963) was een van de grootste ballonvaarders van België. Met zijn Belgica won hij zes maal de internationale Gordon-Bennett Wedstrijd – waarvan drie maal op rij, in 1922, 1923 en 1924, zodat hij de zware zilveren trofee mocht houden. De coupe prijkt nu in het Belgisch Legermuseum. Hij schreef ook enkele mooie boeken over zijn leven als piloot en ballonvaarder; ik gebruikte ze om me te documenteren voor het hoofdstuk over Martial Van Schelles proefvlucht in Almanak. In Belgica beschreef hij zijn ervaringen tijdens zijn allereerste tocht met een ballon – ma première ascension – in 1908. Hij was toen vijftien.
Voyageant à basse altitude, nous aperçevons nettement le paysage. Qu’elle est belle cette carte vivante qui déroule son tapis sous nos pieds! Nous survolons quelques petits villages, nous coupons des routes, des chemins de terre, un petit cours d’eau. Comme il serait agréable d’ étudier la géographie de cette manière!
In het voorwoord noemt Alex Pasquier hem “een personage van Jules Verne” – mooi toch, voor een landgenoot.
Ernest Demuyter, Belgica, Parijs, 1961, p. 24.
Leen Huet 
Ik ben je dankbaar voor al je berichtjes. Je doet dat zo meticuleus en met zo’n liefde voor de taal alsook je onderwerpen, dat ontroert mij. Groet. Hugo.
Dank je Hugo: dat doet me veel genoegen. Schrijvers schrijven niet graag in het ijle … Een mooie zondag, Leen
Dag Leen,
De frans-talige beschrijving vind ik mooi. Inderdaad geloof ik dat de indrukken vanuit de lucht op het land zeer intensief zijn. Een beetje zo als op mijn racefiets: dichter, kleruiger, met meer details. Vanuit de ballon kijk je op de dingen vanuit een hogere en onafhangelijke standpunt.
Prettige dag
Dieter
Zo is het Dieter, en alles wat vertrouwd is ziet er plotseling weer heel anders en nieuw uit! Het is inderdaad alsof je over een levende landkaart vliegt … Een mooie dag toegewenst, Leen